Donderdag 15 april

Vertrokken op Zaventem met een half uur vertraging, 11h25 ipv 10h55. Slecht voorteken. En inderdaad, na ons is er nog één vlucht vertrokken en dan werd de luchthaven gesloten wegens de stofwolkdreiging komende van de vulkaanuitbarsting op Ijsland. Daardoor moesten we eerst tot Parijs vliegen vooraleer over zee tekunnen.Na een vlucht van 8h50 geland in Chicago. Daar hadden we een uur en een half om onze aansluitende vlucht te halen. Normaliter geen probleem, behalve in de USA. De transfercontrole was gewoon een zootje. Drie vluchten die ongeveer te samen aankwamen en vier douane beambten. Het gevolg laat zich raden. Tel daarbij nog de Amerikaanse robotising en arrogantie en je weet het wel. Daarna nog een metro moeten nemen naar de andere kant van de luchthaven en er nog een sprintje moeten uitpersen om alsnog als één van de laatsten op het vliegtuig te kunnen. Deze vlucht is ook vertrokken met een vertraging van ong. 40 minuten. Aankomst op San Juan, Puerto Rico om 21h00 plaatselijke tijd ( 3 uur ’s nachts bij ons). Aankomst in ons hotel zo rond 22h30. Daarna dezelfde klucht, 200 man moet ingechecked worden en er zijn 2 bedienden. Om 23h00 plaatselijke tijd, 5h ’s morgens dus bij ons, had Martine nog zin om iets te gaan drinken in de bar. Amaai die moet helemaal ondersteboven zijn van dat uurverschil. Ik had eerder gedacht dat die zou doodgevallen zijn op haar bed.

Vrijdag 16 april

Goed geslapen. Mag ook het was het Caribe Hilton hotel, gelegen OP het strand. Ontbijtbuffet was ook zeer verzorgd en alles in overvloed. Enkele fotootjes genomen en dan werden we verwacht voor een begeleide uistap naar de Bacardi company. Daarna zijn we het historische stadscentrum van San Juan gaan bezoeken. Mooi, vriendelijke mensen en nog geen spoor van graffiti of dergelijke.

En dan eindelijk “onze” boot op. We hadden hem al een paar maal zien liggen tijdens de uitstap, majestieus! Na een vlotte incheck, een onthaal in de foyer met champagne en fruitsap. Je word t dan direct ondergedompeld in de grandeur van zo’n schip en de enorme vriendelijkheid en warmte van AL het personeel, van officier tot werkman. Direct onze kamer opgezocht en genoten van het comfort erin. Een gekoelde fles champagne als welkom, samen met een schotel vers fruit, een bos verse bloemen en een welcome packet. Voor we gaan dineren wordt er op de kamer een hapje geserveerd samen met een half litertje wijn.

Time to diner: we hebben er voor gekozen om om half negen aan tafel te gaan, zo moeten we ons niet opjagen de dagen dat we op uitstap zijn gegaan. We kunnen op drie verschillende wijzen gaan dineren: in buffetvorm, à la carte en exclusive. Voor dit laatste moet je wel een extraatje betalen. We hebben daar gereserveerd op de dag van mijn verjaardag, dus zal ik daar later wat meer kunnen van zeggen. Vandaag gekozen voor à la carte. We zitten samen met een amerikaans koppel, die al aan hun 15^de (jawel vijftiende) cruise toe zijn. “Hi Frank, I’m Dan how are you? Fine? Thank you! Ever cruised before, If you go onshore in Acapulco, I know there a very good restaurant where they serve the best and most excellent mexican food, the best in town! I’ll invite you there.” Ik heb maar op alles “yes” geantwoord, voor de rest toffe mensen die amerikanen (later meer erover). Na het diner nog naar de laatavondshow in het theater gegaan waar zomaar eventjes 1.200 man binnen kan. Mooie show. Daarna eindelijk ons bed opgezocht, voor een goede en lange nachtrust.(later meer)