Dinsdag 20 april

Eindelijk is het zover, de mijlpaal! Dewelke, tja moeilijk te zeggen, ofwel deze van mijn halve eeuw jeugd, ofwel deze van de doorvaart van het Panamakanaal. Het eerste passeert, maar zal voor eeuwig in het geheugen gegrift blijven door het tweede. Ik ben om 5 uur in de ochtend opgestaan, voor zij die mij kennen, die weten dat dat voor mij een hele prestatie is. Maar hiervoor doe ik het. Ik had gisteren op de brug een mail gelezen waarin stond dat de aankomst voor het Panamakanaal voorzien was om 5h30. Ik wou de eerste zijn, niet dus. Er waren al vele tientallen voor mij op post. Het eerste zicht zei al genoeg, in het donker de tientallen schepen die verlicht liggen te wachten voor de ingang, feeëriek. Bij het opklaren en het naderen van de sluizen, begonnen de uitzichtdekken meer en meer zwart te zien van het volk. Rijen dik stonden ze, ging je weg, dan was je je plaats kwijt. Ons schip moest niet voor anker gaan, we mochten rechtstreeks volgen op het voor ons gedokte schip. Dat heeft misschien te maken met de tol die je moet betalen om er door te mogen. Voor ons schip bedroeg deze 294.000 (jawel tweehonderdvierenegentigduizend) dollar!!
Het systeem is een technisch hoogstandje. Sleep- en duwbootjes duwen de boot tegen de kant, daar wordt het vastgemaakt aan kleine, maar zware en zeer sterke locomotiefjes, zo wordt het in de geul getrokken en eens ver genoeg, dan wordt het ook aan de andere kant verbonden aan locomotiefjes. Deze spannen of vieren de kabels zodanig dat het schip in het midden van de vaargeul blijft. Een huzarenstukje, als je weet dat ons schip vb. de max. toegelaten afmeteingen heeft om in het kanaal te mogen, de zogenaamde panamex. Deze bedraagt, LOA= 295m. en BOA= 32m. Langs beide zijden is er dan een speling van minder dan één meter. Zo komen we dmv van drie sassen in het 26m. hoger gelegen Gatun meer terecht. Vandaar af is het genieten van de natuurpracht van het regenwoud en, voor mij, van de vele schepen. Ik wil ook nog melden, dat het Panamakanaal de enige plek is ter wereld, waar de kapitein zijn bevoegdheid over het schip moet afgeven, en dit gedurende de hele doorvaart van het kanaal =85km. Overal gedurende de doorvaart, zijn er werken in uitvoering voor de (uit)bouw van het kanaal en de nieuwe sluizen opdat de panamex naar omhoog kan, dan kunnen er schepen door van max. 350m. lengte en tot meer dan 50m. breedte. Zoals eerder gezegd, hebben we een inleidende film gezien een dag eerder, maar wanneer je er zelf doorvaart, besef je maar eerst wat een megakunstwerk hier is neergezet. Je wordt er gewoon stil en nederig van!!
Ik heb zelfs twee Nederlandse beroepsschippers tegengekomen die ontroerd werden door deze doorvaart, en zij hebben toch al wat afgevaren met een 110m. lange tanker.
Vanaf dan volgt er een smalle (in scheepstermen toch) vaargeul waar op sommige plaatsen de boten mekaar zelfs niet kunnen kruisen tot aan de locks van het Miraflorameer. Daar gebeurt alles op dezelfde wijze maar dan in dalende zin, op het einde van dat meer nog eens een versassing om zo op het niveau te komen van stille oceaan. Ik kan hier niet alles beschrijven, maar zal hieronder wel enkele fotootjes zetten die je een idee kunnen geven.
Op uitzondering van eventjes een verfrissende douche na ben ik de hele dag op het dek gebleven, van de boeg naar het achterdek, van stuurboord naar bakboord, van 's ochtends 5h15 tot 's avonds 17h00. Dus als ik er moest op sommige fotos wat rooier uitzien dan weet je waarom. Zoiets beleef je dan ook maar "once in a lifetime" normaliter.
Na deze vermoeiende maar boeiende dag, een goede douche genomen, ons in avondkledij gezet en gaan eten in het vip restaurant van deze boot, "The Olympic" genaamd naar een vroeger cruiseschip van deze rederij (of zoiets). In ieder geval werd het interieur ervan nagebootst, inclusief de zilveren bestekken en schaaltjes en zo meer. Heerlijk gegeten, ik kan niet zo goed vergelijken maar durf toch te stellen dat het eten (de bediening niet misschien) ergens tussen de 1 of 2 sterren te situeren is. Zo dit is genoeg voor deze dag want ik ben moe!!!!
Frank













Woensdag 21 april

Hallo kinderen en vrienden, we hebben zopas buiten ontbeten, we hebben deze nacht onze horloges nog een uur moeten terugdraaien en hebben nu al acht uur verschil met Belgie, jullie zijn ondertussen al thuis of bijna.
Gisteren papa's verjaardag, het had voor hem niet beter kunnen zijn... De ganse dag van vijf uur's morgens was hij op om te kijken en foto's te nemen van onze doorvaart van het Panamakanaal. Ik moet toegeven wel indrukwekkend om mee te maken en dus zeker als je interesse hebt in alles wat met boten te maken heeft zoals papa. Hij heeft zowat driehonderd foto's gemaakt. Ik genoot eerder van de prachtige natuur eens we de sluizen achter ons hadden gelaten, gewoon fantastisch mooi, een deel regenwoud langs weerszijden van de boot, alleen natuur en rust dat is het mooiste voor mij dan.
Bij het verlaten van het kanaal hebben we dan de skyline van Panamastad kunnen zien,geen natuur dit maar ook de moeite.
Gisterenavond hebben we lekker gegeten in het VIP restaurant, ook dat was af, papa heeft een fantastische 5Oe verjaardag gehad, daar zal hij de rest van zijn leven nog kunnen van navertellen. Ik had mijn trouwkleed aangetrokken (inmiddels 1O,5 jaar geleden)en papa de broek van zijn trouwkostuum(de vest hadden we thuis gelaten). En ja een beetje spannen maar het ging nog, dan kunnen we thuis vergelijken met de foto's van tien jaar geleden....
Algemeen is het hier natuurlijk weer grote luxe, zeker wat het aanbod van eten en drinken betreft, ik geniet van de kilo's vers fruit en groenten en tracteer op deze manier mijn lichaam op een vitaminekuur.

Dikke kus aan iedereen!
Martine